ضابطهها

حال در روابط، احتیاج به یک ضابطههایی داریم؛ آن ضابطهها تعیینکننده این است که در چه حدودی روابط یک مسلمان با یک غیر مسلمان هیچ تفاوتی نسبت به روابط یک مسلمان با مسلمان دیگر ندارد. خیلی واضح است، تا حدودی که تأثیر مثبت یا منفی در مورد دین اسلام ندارد. مثلًا آیا برای من جایز است یا برای جامعه اسلامی صحیح است که با فلان کشور مسیحی یا یهودی یا فلان کشوری که مرام اصالت ماده را قائل است روابط برقرار کند، خرید و فروش کند؟ جواب این است که بستگی دارد به مصالح دنیای اسلام. اگر فلان کشور مسیحی مرام سازش با کشور اسلامی دارد و در حال جنگ با جامعه اسلامی نیست و بین دو کشور اسلامی و مسیحی احترام متقابل برقرار است روابط ایجاد کردن مانعی ندارد، تا آنجا که کوچکترین خطری برای اسلام و جامعه اسلامی نداشته باشد.

سؤال دیگر: روابط فرد مسلمان با فرد غیر مسلمان چطور؟ یک غیر مسلمانی گرسنه است، آیا حق داریم شکمش را سیر کنیم؟ بله، نه تنها حق داریم، این کارمان ثواب هم دارد. ولی یک وقت میخواهید کارد به دست غیرمسلمان بدهید که سینه مسلمانان را بدرد. البته این کار جایز نیست و کاری است خطا و هیچ مسلمانی حق چنین کاری و چنین روابطی را با غیر مسلمان ندارد. یک وقت میخواهید به اسرائیل آذوقه بدهید تا سیر شود و به جنگ جامعههای اسلامی بشتابد؛ این کاری است نکوهیده و زشت. ولی ممکن است یک نفر یهودی در محله مسلماننشین زندگی کند و گرسنه باشد و از جانب او خطری برای فرد مسلمان و جامعه مسلمین نیست؛ در این صورت میتوانید او را سیر کنید و باید او را سیر کنید و کار پسندیدهای است و ثواب هم دارد.