اگر این پرده دریده نشود اسلام برای همیشه از دست میرود. دمشق (شام آن زمان که پایتخت اسلامی بود) همسایه بود با پایتخت دنیای مسیحی یعنی همین اسلامبول فعلی- که اکنون یک شهر اسلامی است- و ترکیه فعلی که یک کشور اسلامی است. اسلامبول، آن وقت مرکز روم شرقی و یکی از مراکز بزرگ مسیحیت بلکه بزرگترین مرکز مسیحیت بود. معاویه باب رفت و آمد را باز کرده بود. از زمان معاویه اینها نفوذی در دستگاه پیدا کرده بودند و قصه قتل امام حسین یک عمل به اصطلاح امروز استعماری و یک نقشه حسابشده از طرف مسیحیها بود. حال قضیه از چه قرار بود؟

یکی از جاهایی که تاریخ نشان میدهد انگشت اینها پیداست این است که اینها غلامی دارند به نام سِرجون که این غلام مسیحی است. یزید خودش هم بسیاری از وقت خودش را در دیرها و صومعههای مسیحیها بسر میبرد. علتش این بود که در آن وقت هنوز در دنیای اسلام مفاسد شرابخواری و فاحشهبازی رواج پیدا نکرده بود و در میان مسلمین پیدا نمیشد، کسانی که میخواستند دنبال این کارها بروند میرفتند در این دیرها و صومعهها که در آنجا هم شراب فراوان وجود داشت و هم زنهای بدکاره. یزید هم مقدار زیادی از عمر خودش را در همین دیرها و صومعهها بسر برده بود که داستانها دارم و الآن وقتش را ندارم برایتان عرض بکنم.

در اواخر زمان معاویه، عبیداللَّه زیاد منفور دستگاه شده بود و مخصوصاً میان او و یزید یک شکرآبی بود. از زمان پدر عبیداللَّه یک شکرآبی میان یزید و عبیداللَّه زیاد بود و لهذا یزید به او پستهای عالی نمیداد. وقتی که جریان بیعت گرفتن از اباعبداللَّه پیش آمد و بعد به شام خبر رسید که حسین بن علی به مکه رفت و در مکه متحصن شده است یعنی از امنیت بیتاللَّهالحرام استفاده میکند و بعد خبر دادند حسین از مکه به طرف عراق حرکت کرد، دستگاه خلافت را وحشت گرفت: نکند