«پرواز انقلاب»

این غوغا و رفت و آمدها و راهپیماییها و مخصوصا این ورود و مقدم بزرگ و این حوادث تاریخی که این روزها رخ میدهد واقعا عجیب است! دنیا میگوید که این راهپیماییهایی که این روزها در ایران صورت میگیرد در تاریخ جهان بیسابقه است. این استقبالی که روز جمعه [1] پیشبینی میشود، شاید دنیا به خودش چنین استقبالی ندیده. چه نیرویی میتواند از سی و پنج میلیون جمعیت یک کشور اقلا سیمیلیون آن را واقعا انقلابی کند. اینهایی که تاریخ انقلابهای دنیا را خواندهاند [میدانند که] هیچ انقلابی به انقلاب ایران نمیرسد. هرگز انقلاب فرانسه به انقلاب ایران نمیرسد. شاید کمتر کسی تصور میکرد که احساسهای مذهبی و اعتقادات مذهبی در آن لایههای روح طبقه خلبان اینقدر قوی و نیرومند است! اعتصاب میکنند. زیر بار هیچ قدرت و تهدیدی نمیروند. به اعتصابشان ادامه میدهند. ولی وقتی که صحبت آمدن امام است داوطلب میشوند که ما میخواهیم برویم امام را بیاوریم. دستگاه مخالفت میکند، تهدید میکند (از قراری که خودشان نقل کردند) که حق ندارید بروید، شما هیچ سمتی اینجا ندارید و اگر بروید با راکت هواپیما را پایین میآوریم، منفجرتان میکنیم. میگویند با همه اینها ما پرواز میکنیم، هر کاری

[1]. [پنجم بهمن 1357 که ابتدا قرار بود امام خمینی (ره) در این روز وارد ایران شوند اما بختیار (نخستوزیر وقت) مانع شد.]