میخکوب نمیشود. و یا فرمود: قرآن ظاهرش زیبا و باطنش ژرفاست [1].

در عیون اخبار الرضا از قول امام رضا علیه السلام نقل شده که از امام جعفرصادق علیه السلام پرسیدند چه سرّی است که قرآن هرچه زمان بیشتر بر او میگذرد و هرچه بیشتر تلاوت میشود بر طراوت و تازگیاش افزوده میگردد؟ امام فرمود: لِانَّ الْقُرْآنَ لَمْینْزَلْ لِزَمانٍ دونَ زَمانٍ وَ لِناسٍ دونَ ناسٍ برای اینکه قرآن تنها برای یک زمان و نه زمان دیگر، و برای یک مردم و نه مردم دیگر، نازل نشده، بلکه برای همه زمانها و همه مردم نازل شده است. فرودآورنده، آن را طوری ساخته است که در هر زمان با وجود همه اختلافهایی که در طرز فکر و در معلومات و وسعت اندیشهها به چشم میخورد، باز هم قرآن بر زمانها و افکار پیشی میگیرد. در عین حال که در هر دوره مجهولاتی برای خوانندگان در بر دارد، اما آنقدر معانی و مفاهیم قابل درک و استناد نیز عرضه میکند که ظرفیت زمانه را اشباع میسازد.

[1]. ظاهِرُهُ انیقٌ وَ باطِنُهُ عَمیقٌ.