اسم الکتاب : تفسیر و مفسران المؤلف : معرفت، محمدهادی الجزء : 1 صفحة : 292
شماری از تابعان بزرگ؛ همچون سعید بن مسیب، علقمة بن قیس، سوید بن غفله، جبیر بن نفیر، زید بن وهب، ابو ادریس خولانی و دیگران، تربیت شدند. ابو الدرداء از سرسپردگان استوار بر خط ولایت آل رسول علیهم السّلام بود که هیچ طوفانی او را متزلزل نساخت. مرحوم صدوق در «امالی» از هشام بن عروة بن زبیر و او از پدرش نقل کرده است که گفت: «در مسجد مدینه به صورت دایرهوار نشسته بودیم و درباره اهل بدر و بیعت رضوان گفت و گو میکردیم. ابو الدرداء گفت: ای قوم! آیا شما را از شخصی که از نظر مالی کمترین و در مقام ورع، پرهیزگارترین و در زمینه عبادت، کوشاترین مردم است خبر دهم؟ گفتند: چه کسی؟ گفت: او امیر مؤمنان علی بن ابی طالب علیه السّلام است! عروه میگوید: به خدا سوگند! ابو الدرداء این سخن را نگفت مگر اینکه تمام اهل مجلس از او روی برگرداندند؛ سپس مردی از انصار با تأسف رو به سوی او کرد و گفت: عویمر! سخنی گفتی که هیچ کس از همان آغاز از تو نپذیرفت! ابو الدرداء گفت: ای مردم! من آنچه دیدهام میگویم؛ هر یک از شما نیز آنچه دیده است بگوید ... آنگاه بار دیگر بیان خود را درباره عبادت امیر مؤمنان و گریههای آن حضرت در هنگام شب- موقعی که همه مردم در خوابند- آغاز کرد» [1].
چهرههای بارز تابعان
یادآور شدیم که شمار بسیاری از پیشگامان دانش، در خیزشی سترگ، به تحصیل علم و کسب معارف دین اقدام کردند و چون در کسب فیض از انوار عهد رسالت به طور مستقیم محروم شده بودند، به درگاه چهرههای علمی صحابه روی آوردند و دانش را از آنان فرا گرفتند و میان مردم منتشر ساختند؛ از این رو آنان تنها واسطه و حلقه اتصال میان منابع نخستین دانش و همه امتند و نه تنها در زمان خودشان بلکه برای همه ادوار و تمام اعصار، حاملان پرچم هدایت اسلام به شمار میروند. اینان افراد سرشناسی هستند که به شمار در نمیآیند و به سان ستارگان درخشان آسمان دامنه تعلیم و تربیت را در سراسر جهان اسلام و اطراف و اکناف آن
[1] مجلسی، بحار الانوار، ج 41، ص 11، به نقل از امالی صدوق، مجلس 18، ص 70- 69.
اسم الکتاب : تفسیر و مفسران المؤلف : معرفت، محمدهادی الجزء : 1 صفحة : 292