اسم الکتاب : ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب المؤلف : مدرس تبریزی، محمدعلی الجزء : 1 صفحة : 71
اعاشر قوما لست اخبر بعضهم
باسرار بعض ان صدرى واسع
پس هشام تصديقش نمود و ظاهر آن است كه ابرش لقب و ابو مجاشع كنيهاش باشد و نام و سال وفاتش بدست نيامد. (ص 6 ج 2 نى و غيره)
ابرش ايوب-
از افاضل اطباى عهد عباسى ميباشد كه با معتصم و واثق و متوكل متوفى در دويست و چهل و هفتم هجرت (247 ه قمرى) معاصر بوده و بعضى از كتب طبّيه حكماى يونان را بعربى ترجمه كرده است و كتاب تشريح و نقل كتاب اسطقسات و نقل كتاب منافع الاعضاء جالينوس از آثار او بوده و سال وفاتش بدست نيامد. (ص 27 ج 3 مه و 539 ج 1 س)
ابرش سلمة ابن فضل-
بعنوان قاضى رى خواهد آمد.
ابرو لطف اللّه بن عبد اللّه-
بعنوان حافظ ابرو خواهد آمد.
ابزارى [ (عمر بن ابى زياد)]
در اصطلاح رجال بفرموده بروجردى عمر بن ابى زياد ميباشد و شرححال او در كتب رجاليه مذكور است.
ابشيهى [ (شهاب الدين محمد)]
بعنوان شهاب الدين محمد بن احمد ابشيهى خواهد آمد.
ابله بغدادى ابو عبد اللّه محمد بن بختيار بن عبد اللّه-
بغدادى از مشاهير شعراى عرب ميباشد كه اشعارش آبدار و باطراوت و دقيق المعنى و فصيح اللفظ بوده و ديوان مرتبى دارد كه مابين مردم دائر است و از اشعار او است:
ما قام معتدلا يهز قوامه
الا و بانت خجلة فى البان
يا اهل نعمان الى و جناتكم
تعزى الشقائق لا الى نعمان
و در پانصد و هفتاد و نهم يا هشتادم هجرت (579 يا 580 ه قمرى) در بغداد درگذشت.
(ص 121 ج 2 كا)
ابلى [ (على بن محمد بن شيرين)]
با دو ضمّه و تشديد لام در اصطلاح علماى رجال بفرموده بروجردى على بن محمد بن شيرين است كه ترجمه حال او در كتب رجاليه مذكور و نسبتش به موضعى ابله نامى است در بصره (بر وزن فتوّة و مروّة).
ابهرى عبد اللّه بن طاهر-
بعنوان ابو بكر ابهرى مذكور خواهد شد.
اسم الکتاب : ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب المؤلف : مدرس تبریزی، محمدعلی الجزء : 1 صفحة : 71