بزرگ اين سلسله نقل شده عبارت است از: هوش دردم- نظر بر قدم- سفر در وطن- خلوت در انجمن- يادكرد- بازگشت- نگاهداشت- يادداشت و غير اينها و مقصود از اين دستورات بر كسى كه مختصر ذوق عرفان داشته باشد واضح و هويدا است.

(ص 437 ت و 1759 ج 3 س و 11 ج 2 مع و 671 مط و 18 ج 5 فع و 86 فوائد البهية و 116 هب و 232 سفينه و 577 ج 2 فهرست سپهسالار و غيره)

جامى ملا عبد اللّه-

بعنوان هاتفى خواهد آمد.

جامى يحيى-

از اكابر مشايخ صوفيّه ميباشد كه كنيه‌اش ابو الفضل و لقبش قطب الدين بود و با شيخ ركن الدين علاء الدوله و شيخ صفى الدين اردبيلى و صدر الدين اردبيلى ملاقات كرده و در سال هفتصد و چهل تمام از هجرت (740 ه ق) درگذشت. (ص 201 ج 7 فع)

جانى ملا محمد-

سبزوارى، يا اسفرايينى، از شعراى ايران ميباشد، زمانش مضبوط نبوده و از او است:

(ص 1762 ج 3 س)

جاهى سلطان ابراهيم ميرزا-

پسر بهرام ميرزا، ابن شاه اسمعيل صفوى، در نظم و حسن خط و نقاشى و كمالات ديگر آراسته بود، در سال نهصد و هشتاد و پنج از هجرت (985 ه قمرى) بحكم شاه اسمعيل كشته شد و از اشعار او است:

(ص 20 ج 1 مع)

جبا[1]

جبائى ابو هاشم، عبد السلام بن محمد بن عبد الوهاب-

بن سلام بن خالد بن حمران بن ابان، از اكابر متكلّمين و بزرگان علماى كلام‌

[1]- جبا- بضم اول و تشديد ثانى، شهر و يا ناحيه‌ايست از خوزستان كه در مقام نسبت*