الكنية، شيخ الاسلام اللّقب، زنده‌پيل (يا ژنده‌پيل) الشّهرة، كه گاهى شيخ جام، پيرجام و احمد جام هم گويند، از مشاهير عرفا و اكابر پيشوايان صوفيّه و مشايخ كشفيّه ميباشد، در ديهى نامق نام از توابع قصبه جام از اعمال ترشيز خراسان زاييده شد، در بيست و دو سالگى قدم بر طريقت و سيروسلوك گذاشت، هيجده سال در بعضى از جبال برياضت گذراند، موافق نوشته بعضى از اهل سير بزيارت حضرت خضر پيغمبر موفق شد و تلقّى و رد از آن سالك حقيقى نمود، در چهل سالگى بالهام خداوندى بشهر جام رفت، بارشاد عباد آغاز كرد، شش هزار تن از متمرّدين آن نواحى در اثر ارشادش موفق بتوبه و انابه گرديدند، زياده بر سيصد هزار نفر از دراويش و عرفا دست ارادت بدو دادند و بابا فغانى در وصف او گويد:

از تأليفات جامى است:

1- الاعتقادات 2- انس (يا انيس) التائبين 3- بحار الحقيقة 4- التذكيرات 5- ديوان اشعار 6- روضة المذنبين كه در سال 526 ه ق براى سلطان سنجر تأليفش داده است 7- الزهديات 8- سراج السائرين در سه مجلد 9- سمرقنديه كه رساله‌ايست 10- فتوح الروح 11- كنوز الحكمة 12- مفتاح النجاة. احمد جامى بنابر مشهور از اهل سنّت و جماعت بود و لكن بعضى از اهل فنّ باستناد مدلول برخى از اشعار او بمذهب شيعه منسوبش دارند.

قاضى نور اللّه گويد: ديوانش مشتمل بر مناقب ائمّه اطهار ميباشد، شاه اسمعيل صفوى براى استكشاف حقيقت حال، بديوان خود جامى فال گرفت و در اوّل صفحه راست بهمين قطعه تصادف نمود: