سال وفاتش مضبوط نبوده و لكن در سال هزار و هفتاد و يك از هجرت (1071 ه قمرى) در قيد حيات بوده است. حاشيه مرقوم بين علما معروف و بارها در حواشى خود شرح لمعه چاپ شده است. (ملل و س 10 ص 369 ت)

تونى ملا عبد اللّه بن محمد-

تونى بشروى، معروف بفاضل تونى، فقيه، عالم جليل فاضل، صالح عابد زاهد اتقى و اورع اهل زمان خود و تالى مقدّس اردبيلى بود، نخست در مدرسه ملا عبد اللّه تسترى از اسپهان بعد در مشهد مقدّس مدتى اقامت گزيد، پس زيارت عتبات عرش درجات را تصميم داد، در قزوين با برادرش ملا احمد فوق بخواهش ملا خليل قزوينى كه با همديگر مودّت مؤكّد داشتند زمانى اقامت كرد، عاقبت متوجه زيارت گرديده و روز شانزدهم شهر ربيع الاول هزار و هفتاد و يك از هجرت (1071 ه قمرى) در شهر كرمانشاهان وفات يافت و در منتهاى قبور از طرف راست جاده نزد پل شاه مدفون گرديد. تأليفات او بدين شرح است:

1- حاشيه مدارك 2- حاشيه معالم 3- شرح ارشاد علامه 4- فهرست تهذيب شيخ طوسى كه بسيار جامع و نظير آن تأليف نشده است 5- وافيه در اصول.

(ص 49 ج 2 ملل و 368 ت و 114 و 184 هب)

تهامى ابو الحسن على بن محمد بن حسن بن محمد بن عبد العزيز-

عاملى تهامى شامى، عالم فاضل، شاعر ماهر، اديب بليغ، كاتب منشى، از مشاهير شعراى عرب و از اكابر شيعه، اديبى است فاضل و ديوان خوبى دارد و از محاسن اشعار او است:

ايضا

قصيده رائيه او كه در مرثيه فرزند صغيرش (كه در نهايت زيبائى بوده) سروده و مشتمل بر شكايت از زمان و حسد اهل جهان و مباهات بر فضل و كمال خود و ديگر معانى متنوّعه ميباشد معروف است و در نهايت جزالت لفظ و فخامت معنى بوده و برهانى لايح بر مراتب‌