بهاء الدين [ابن شداد يوسف بن رافع‌]

ابن شداد يوسف بن رافع، در باب كنى بهمين عنوان ابن شداد خواهد آمد.

بهاء الدين [ابن عقيل عبد اللّه بن عبد الرحمن‌]

ابن عقيل عبد اللّه بن عبد الرحمن، در باب كنى بعنوان ابن عقيل ميآيد.

بهاء الدين [ابن العودى، محمد بن على‌]

ابن العودى، محمد بن على، در باب كنى بعنوان ابن العودى خواهد آمد.

بهاء الدين [ابن نحاس‌]

ابن نحاس، محمد بن ابراهيم، بعنوان ابن نحاس در باب كنى خواهد آمد.

بهاء الدين [اربلى‌]

اربلى، على بن عيسى بهمين عنوانش نگارش داديم.

بهاء الدين [اسدى، يوسف‌]

اسدى، يوسف، همان بهاء الدين ابن شداد مذكور در بالا است.

بهاء الدين [اصفهانى محمد بن حسن‌]

اصفهانى محمد بن حسن، بعنوان فاضل هندى نگارش خواهد يافت.

بهاء الدين [اصفهانى، محمد بن محمد باقر]

اصفهانى، محمد بن محمد باقر، حسينى نايينى اصفهانى، يا مختارى سبزوارى، از اعيان علما، اركان فقها، اكابر متكلّمين و حكما و محدّثين و ادبا بوده و تأليفات بسيارى دارد كه در اثبات مراتب عاليه علميّه او برهانى قاطع و گواهى عادل هستند و از آن جمله است:

1- ارتشاف الشافى كه تلخيص كتاب شافى علم الهدى است 2- انارة الطروس فى شرح عبارة الدروس 3- تعليقات اشباه و نظائر سيوطى 4- تعليقات شرح صحيفه سيد على خان 5- تفريج القاصد لتوضيح المقاصد كه شرح كتاب توضيح شيخ بهائى عاملى است 6- زواهر الجواهر فى نوادر الزواجر كه باسلوب مقامات حريرى و شذور الذهب زمخشرى است 7- شرح بداية الهدايه شيخ حر عاملى 8- شرح صمديه شيخ بهائى 9- صفوة الصافى من رغوة الشافى كه آن نيز تلخيص كتاب شافى علم الهدى بوده و از كتاب ارتشاف مذكور مختصرتر است.

در روضات گويد از بعض تصنيفات وى برميآيد كه در سال هزار و صد و سى از هجرت (1130 ه ق) در قيد حيات بوده و از بعضى نقل كرده كه مابين سال هزار و صد و سى، و هزار و صد و چهل تمام از هجرت در اصفهان وفات يافته است پس گويد تا حال موضع قبر او را پيدا نكرده‌ام و دور نيست كه در فتنه افغان محو شده باشد. (ص 109 هب و 651 ت)

بهاء الدين [بخارى، محمد بن محمد]

بخارى، محمد بن محمد، در زير بعنوان بهاء الدين نقشبند مذكور است.