اسم الکتاب : ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب المؤلف : مدرس تبریزی، محمدعلی الجزء : 1 صفحة : 264
اذا جفاك خليل كنت تألفه
فاطلب سواه فكل الناس اخوان
يا ظالما فرحا بالعز ساعده
ان كنت فى سنة فالدهر يقظان
يا ايها العالم المرضى سيرته
ابشر فانت بغير الماء ريان
دع التكسل فى الخيرات تطلبها
فليس يسعد بالخيرات كسلان
فاضل محدّث معاصر گويد: بدر الدين جاجرمى، شاعر مشهور، كه مدّاح خواجه شمس الدين جوينى صاحب ديوان است، هر بيتى از اين قصيده را به بيتى فارسى ترجمه كرده كه از آن جمله است:
هر كمالى كه ز دنيا است، همه نقصان است
سود، كز بهر نكوئى نبود خسران است
تو هر آن بهره كه يابى چو ثباتش نبود
كم شمر از ره معنى كه حقيقت آن است
ميكنى خانه ويران تو بصد جهد، آباد
خانه عمر، عمارت كن، كان ويران است
اسم بستى، موافق آنچه از ابن خلّكان و روضات الجنّات و نامه دانشوران نقل كرديم على بن محمد است و بمدرك نظام الدين بودن آن چنانچه در مجمع الفصحا نوشته است اطّلاعى نيافتيم و دور نيست كه نامش على بوده و نظام الدين لقبش باشد و نيز گويد ابو الفتح بستى چندى عهدهدار وزارت سلطان ناصر الدين سبكتكين بوده و علاوه بر عربى، شعر پارسى هم مىگفته و از آن جمله است:
يكى نصيحت من گوش دار و فرمان كن
كه از نصيحت، سود آن كند كه فرمان كرد
همه بصلح گراى و همه مدارا كن
كه از مصالحه كردن ستوده گردد مرد
اگرچه قوّت دارى و عدّت بسيار
به گرد صلح درآى و به گرد جنگ مگرد
نه هركه دارد شمشير، حرب بايد ساخت
نه هركه دارد فازهر، زهر بايد خورد
وفات بستى در سال چهارصد تمام يا چهارصد و يك از هجرت (400 يا 401 ه) بوده و ديوانش در سال 1294 ه در بيروت چاپ شده است.
بست- بضم اوّل شهرى است مابين غزنين و هرات و سجستان، از بلاد كابل)
(ص 87 ج 2 مه و 482 ت و 392 ج 1 كا و 70 ج 1 مع و 4 ج 4 طبقات الشافعية و 564 مط و 106 هب و غيره)
بستى محمد بن حيان-
(يا حبان) (يا قبان) بن احمد بن حيان، حافظ، معروف بابو حاتم بستى، از اكابر علما و محدّثين اهل سنّت
اسم الکتاب : ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب المؤلف : مدرس تبریزی، محمدعلی الجزء : 1 صفحة : 264