برهان الدين ابراهيم بن على بن حسين-

فقيهى است حنفى، نخست بجهت تحصيل علوم و معارف بمصر رفت و بعد از تكميل مراتب علميّه بمولد خود حمص برگشت، اخيرا مفتى طرابلس شام بود و در هزار و صد و نود و شش هجرت (1196 ه ق) در آنجا درگذشت. (ص 533 ج 1 س)

برهان الدين ابراهيم بن على-

بن فرهون (حون‌خا) و يا ابراهيم بن على بن محمد بن فرهون (حون‌خا) يعمرى، فقيه مالكى، كنيه‌اش ابو الوفا، شهرتش ابن فرهون (حون‌خا) از اكابر فقهاى مالكيّه ميباشد، ديرگاهى عهده‌دار قضاوت مدينه بود و تأليفات چندى بدو منسوب دارند:

1- تبصرة الحكام فى اصول الاقضية و مناهج الاحكام در فقه مالكى 2- الديباج المذهب فى معرفة علماء المذهب در شرح‌حال اكابر علماى مذهب مالكى 3- طبقات مالكيه كه همان كتاب ديباج است 4- نبذة الغواص فى محاضرات الخواص كه يك نسخه آن در خزانه مصر موجود است.

عاقبت طرف چپ بدنش مبتلا به فلج شد و در سال هفتصد و نود و نه از هجرت (799 ه ق) درگذشت.

(ص 202 مط و 1302 ج 2 س و 63 تذكرة النوادر)

برهان الدين ابراهيم بن عمر بن ابراهيم-

بعنوان سلفى ابراهيم، خواهد آمد.

برهان الدين ابراهيم بن عمر بقائى-

(يا بقاعى) از مشاهير ادبا ميباشد، كتابى در عادات و اخلاق حكماى سلف و يكى ديگر در شرح‌حال مشاهير نگاشته است. كتاب نظم الدرر فى تناسب الاى و السور كه معروف به مناسبات است نيز از وى بوده و در سال هشتصد و هشتاد و پنج از هجرت (885 ه) درگذشت.

(ص 1302 ج 2 س و 31 تذكرة النوادر)

برهان الدين ابراهيم بن محمد بن ابراهيم-

بعنوان قيسى، خواهد آمد.

برهان الدين‌

ابو نصر پارسا، بهمين عنوان در باب كنى مذكور خواهد شد.

برهان الدين احمد-

بعنوان قاضى احمد برهان الدين، نگارش خواهيم داد.

برهان الدين بقائى يا برهان الدين بقاعى‌

همان برهان الدين ابراهيم بن عمر مذكور در بالا است.