براى اين اسم خاصيتى نيز قائل شده و گويند هركه براى آن مرحوم فاتحه بخواند پلو ميخورد. در اصلاحات اخير استخوانهاى او را به قبرستان تخت فولاد اسپهان نقل و در نزديكى قبر فاضل هندى دفنش كردند.

اردكانى ميرزا محمد باقر ابن ملا على رضا-

اردكانى، از اجلّاى علماى قرن سيزدهم هجرت ميباشد كه با صاحب جواهر متوفى در سال 1266 ه قمرى معاصر بوده و مؤلف شواهد كبرى و جامع الشواهد معروف است كه بارها در ايران چاپ و محل استفاده ادبا و اهل فضل ميباشد. پسرش عالم جليل ميرزا محمد تقى اردكانى از شاگردان صاحب جواهر بوده و رساله عمليّه‌اش چاپ و نزديك وفات حاج ملا على كنى متوفى در 1306 ه قمرى وفات يافته و تاريخ وفات ميرزا محمد باقر بدست نيامد.

(ص 61 ج 5 ذريعه)

اردكانى ملا محمد تقى-

رجوع به ترجمه اردكانى شيخ محمد حسين نمايند.

اردكانى ميرزا محمد تقى-

در ضمن شرح حال پدرش اردكانى ميرزا محمد باقر، مذكور افتاد.

اردكانى شيخ محمد حسين بن محمد اسمعيل-

اردكانى حائرى، معروف به فاضل اردكانى، از اعاظم فقهاى عهد ناصر الدين شاه قاجار، مرجع تقليد شيعه، نام نامى او در اقطار عالم سائر، آوازه‌اش در همه بلاد شيعه دائر و مرجع استفاده اجلّا و اكابر بود. در سال هزار و سيصد و دوم يا پنجم هجرت (1302 يا 1305 ه قمرى) در كربلاى معلّى وفات يافت و در مقبره استاد خود صاحب ضوابط آتى الترجمه در صحن صغير حسينى مدفون گرديد و در تاريخ وفاتش گفته‌اند:

شيخ محمد حسين تعليقاتى بر رياض و معالم و شوارق و رساله‌اى در علم حروف و مصنّفات ديگرى در طهارت و صلوة و متاجر و غيرها دارد و از استاد و عمّ خود ملا محمد تقى اردكانى‌

[1]- جمله: «بالبكاء- حسين بالثرى امسى رهينا»- 1305.