سرگشتگى وليد بن مغيره در وصف قرآن

( گرد هم آئى وى با چند تن از سران قريش جهت تصميم گيرى بر عليه پيغمبر , و هم صدا شدن آنان بر اينكه او ساحر است , و آيه اى كه درباره آنها نازل شد) .

خردمندانى كه از روشهاى سخنورى شناختى دارند ( در مورد نسبت دادن اين سوره هائى كه در قرآن نيست ) چه قضاوت مى كنند ؟ ! آنها چگونه مى توانند باور كنند كه اين گفتار بيهوده و گمراه كننده جزء مجموعه وحيى است كه خداوند بنام قرآن بر پيغمبرش نازل فرموده , و به بندگان خدا گفته شده كه اگر مى توانند با او معارضه كنند و مانند آن را بياورند .

همان قرآنى كه عرب اصيل در وزن و ترتيب و شيوه عالى آن مبهوت گشته و سخنوران نامى شان در ميدان فصاحت آن زبان بند گرديده و سرگردان مانده اند . و زبان بلغاء آنان در مرحله اى پائين تر از اوج بلاغت آن از سخن گفتن ناتوان گرديده , و دانشمندان از پيمودن پله هاى نردبان معانى و يا غواصى در ژرفاى درياى بيكران حقايق آن زانوى عجز به زمين زده اند , چنانكه , اين دشمن شناخته شده قرآن ,