لشيئين، قسوة القلب و هيجان الشّهوة

يعنى: نيست هيچ ضرر رساننده‌تر، بر دل مؤمن از خوردن بسيار و دو خصلت بد از خوردن بسيار، ناشى مى‌شود:

يكى- قساوت قلب.

دوم- تحريك شهوت.

و الجوع ادام المؤمنين، و غذاء للرّوح، و طعام للقلب، و صحّة للبدن‌

مى‌فرمايد كه: گرسنگى، نانخورش مؤمنان است، و غذاى روح است. يعنى: به سبب گرسنگى، روح قوّت مى‌گيرد، و نيز گرسنگى قوت دل است. و لفظ قلب مشترك است ميان جسمانى و روحانى و اينجا مراد روحانى است. و نيز گرسنگى موجب صحّت بدن است، چنان كه معلوم است.

قال النّبىّ، صلّى اللَّه عليه و آله‌: ما ملا ابن آدم وعاء اشرّ من بطنه‌

پيغمبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله فرموده: آدمى هيچ ظرفى را پر نكرده است بدتر از شكم خود. يعنى: پرى در هيچ چيز مبغوض‌تر و بدتر از پرى شكم آدمى نيست و بدى پرى شكم بر همه بديهاى پرى در عالم، مى‌چربد.

و قال داود عليه السّلام: ترك لقمة مع الضّرورة إليها، احبّ إلىّ من قيام عشرين ليلة

حضرت داود «على نبيّنا و اله و عليه السّلام»، مى‌فرمايد كه: ترك لقمه‌اى از طعام با وجود ميل و رغبت به آن، دوست‌تر است نزد من از قيام بيست شب به نماز و عبادت.

و قال النّبىّ صلّى اللَّه عليه و آله‌: المؤمن يأكل في معا واحد، و المنافق في سبعة امعاء.