1/ 25 بدان كه سر نسبت اين حكمت به صفت علوى از جهت علو و بلندى
مرتبه موسى عليه السلام است و برترىاش بر بسيارى از رسولان به واسطه امورى
چهارگانه است. نخست: گرفتن و اخذش از خداوند بدون واسطه فرشته و غير
فرشته.
2/ 25 دوم: نوشتن حق تعالى تورات را به دست خود براى او، زيرا نوشتن
تورات يكى از آن كارهايى است كه خداوند خود- و بدون واسطه- انجام داده
است، البته بنا بر آن چه كه پيغمبر صلى الله عليه و آله در تعيين آن چه كه
حق تعالى خودش بىواسطه انجام داده است، ما را آگاهى داده و فرموده:
خداوند تورات را به دست خود نوشته و درخت طوبى را هم به دست خود
نشانده و بهشت عدن را نيز به دست خود آفريده و آدم را به دو دست خود خلق
كرد.
3/ 25 سوم: قرب نسبتش از مقام جمعيتى است كه اختصاص به پيغمبر ما
صلى الله عليه و آله دارد و خداوند بدان اشاره دارد كه: وَ كَتَبْنا لَهُ
في الْأَلْواحِ من كُلِّ شَيْءٍ مَوْعِظَةً وَ تَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ