1/ 19 بدان كه در ناميدن اين حكمت به حكمت غيبى دو سر بزرگ است
كه با خواست الهى بر آن دو آگاهيت خواهم داد: سر نخست آن كه: سختيها و
بلايا و آزمايشها، از جهت ظاهر و صورتشان براى همه مردم دردناكاند و با
نفوس و طبيعت افراد ناسازگار است و صبر و پايدارى بر آن ندارند، جز آن كسى
كه ارتباطش به عوالم غيبى محكم و استوار است و به نتايج نيكو و عواقب
پسنديده آن- يا به واسطه تصديقش مر خبرهاى الهى و نبوى را و يا به واسطه
اطلاعش بر عوالمى كه آن سوى حس است- قطع و يقين دارد لذا صبر و مقاومت بر
سختيهاى بلا بر وى آسان مىشود، چون يقين و يا اميد به عاقبت نيكو و
بهرهور شدن از نتايج رنج و سختيهايى كه تحمل نموده دارد، و بنا بر هر دو
تقدير، سود پنهان است و عذاب آشكار و مشهود.
2/ 19 و سر ديگر آن كه انسان اگرچه از روى ايمان ثابت و يا عيانى
قطع و يقين هم داشته باشد، با اين همه، صبر و پايدارى بر رنج و سختيها
نتايج نيكو و پسنديدهاى در پى دارد، و از اين بيان لازم نمىآيد كه هر چه
از دست او