(16) فك ختم فص سليمانى‌

1/ 16 بدان كه رحمت‌(1)، در اول تقسيم به دو بخش مى‌گردد: نخست رحمت ذاتى است، و ديگرى رحمت صفاتى و هر يك از اين دو رحمت [بار دوم‌] تقسيم به دو بخش مى‌گردند: عامى و خاصى در نتيجه، چهار اصل كه اصول و ريشه‌ها هستند، مى‌شود. سپس از اين اصول، نود و شش فرع و شاخه منشعب مى‌شود كه روى هم يك صد [اصل و فرع‌] مى‌شود چنانكه پيغمبر صلى الله عليه و آله از اين مطلب خبر داده و فرموده: خداى را يك صد رحمت است ... تا پايان حديث.

2/ 16 و حق تعالى بر اين مطلب در ام الكتاب [: سوره فاتحه‌] آگاهى داده و فرموده: بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ، الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ، الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ.

آن دو [: الرحمن الرحيم‌] كه در بسم الله هستند، آنها ذاتى عامى و خاصى‌اند و آن دو كه در فاتحه‌اند، صفاتى عامى و خاصى هستند و ديگر رحمتها از اينها منشعبند.