آيات قرآن و درجات بهشت و انسان

برهان ما را دلالت مى كند كه انسان حكمت قولى را در اين نشاه دنيا و يه مى گذارد و ترك مى گويد : و آنچه دارايى حقيقى انسان است حكمت عملى اوست كه عين گوهر ذاتش و نور نفس ناطقه اش مى گردد . پس آنگاه علم نور نفس مى گردد و انسان بدان از قوه به فعل مى رسد كه لباس عمل پوشيده است . يعنى , در واقع , مال علم به عمل است , كه تا علم عمل نشد , حكمت قولى است . فافهم .

در پيرامون اين دقيقه در كريمه : يرفع الله الذين آمنوا منكم و الذين اوتوا العلم درجات [1]

و كريمه انه عمل غير صالح [2] اعمال دقت و تدبر بسزا لازم است .

از يك شكل قطاع هندسى چهارصد و نود و هفت هزار و ششصد و شصت و چهار حكم هندسى استنباط شده است , و خواجه نصيرالدين طوسى يك كتاب در شكل قطاع به نام كشف القناع عن اسرار الشكل القطاع نوشته است , چنانكه در آخر شكل اول مقاله سوم تحرير اكر مانالاؤوس فرموده است :

و هذا شكل عظيم الغناء و له تفاريع و اشباه و تفصيل هذه المسائل يحتاج الى كلام ابسط يوجد فى مواضعها من الكتب , و لى فيها و فيما يغنى عنها كتاب