بانگ مى آيد كه اى طالب بيا *** جود محتاج گدايان چون گدا

جود محتاج است و خواهد طالبى *** آنچنان كه توبه خواهد تائبى

پس اگر نيكبختى به حقيقت ندايشان را لبيك بگويد نه به مجاز .

به مجاز اين سخن نمى گويم *** به حقيقت نگفته اى الله

و به راه بيفتد و وادى ها طى كند و به مقامات شامخى نائل آيد چه منعى متصور است ؟ به قول عارف سنائى غزنوى :

چو ماكيان به درخانه چند بينى جور *** چرا سفر نكنى چون كبوتر طيار

در به روى همه باز است , و اين درگاه حاجب و دربان ندارد , علاوه اينكه ما را دعوت به ضيافت هم فرمودند , به قول كمال اصفهانى :

بر ضيافتخانه فيض نوالت منع نيست *** در گشادست و صلا در داده خوان انداخته

تو كه بال و پر پرواز به سوى ملائكه عالين را دارى پرواز كن , تو كه تور شكار دارى شكار كن . تو را كه لياقت مقام خلافة اللهى بلكه فوق اين مقام داده اند قدر خود بشناس و به كار باش , به قول خواجه حافظ :

اى دل به كوى دوست گذرى نمى كنى *** اسباب جمع دارى و كارى نمى كنى

شايد سؤالى پيش آيد كه مگر ممكن است ما به مقامات انسانهاى كامل نائل آييم ؟ جواب اين كه اولا همين كه به راه افتاده ايم , هر اندازه پيش رفته ايم مغتنم است به قول خواجه حافظ :