بدينصورت بود كه پس از آن روزگار , صدها ميليون آدمى در صحنه ى اين جهان پديد آمدند كه با كوفه ى آنروز طرز فكرى يكسان و از معاويه و همدستانش كينه ئى زوال ناپذير و عدواتى بى پايان داشتند

شكنجه هاى بدون اعدام :

فجايع دستگاه اموى , بجز قتل و تبعيد و ويران كردن خانه ها و مصادره ى اموال و دوختن دهانها , انواع و الوان ديگر نيز داشت ابن اثير بمناسبت نقل فاجعه ى( اوفى بن حصين) مى نويسد :

[ پس از حادثه ى( بريدن دست سى يا هشتاد نفر) او نخستين كسى بود كه بدست زياد كشته شد]

معاويه همه ى زوايا و گوشه و كنارهاى كوفه و بصره را جستجو كرد و در اين دو شهر , هر بزرگ قومى يا مرد شمشير زنى يا خطيب مؤثرى يا شاعر با قريحه ئى از شيعه را از مركز و قرارگاه خود بركند : بزندان انداخت و دست او را به زنجير بست يا آواره و بيخانمانش ساخت و يا خون او را بر زمين ريخت

و اينك نمونه هائى كوچك از فرآورده هاى جنايت پدر يزيد در مورد شخصيت هاى برجسته ى آن روز از سران و بزرگان شيعه :