215 گفتند آيا ما را به ريشخند مى گيرى ؟ گفت به خدا پناه مى برم اگر از نادانان باشم .

216 از داستان مريم و غير آن چنين استفاده مى گردد كه ظهور كرامات و خوارق عادت براى صالحانى كه از پيامبران نمى باشند , ممكن است .

217 در اين كتاب مريم را ياد كن آنگاه كه از خاندان خويش به مكانى رو به سوى برآمدن آفتاب دورى گزيد . ميان خود و آنان پرده اى كشيد و ما روح خود را نزدش فرستاديم و چون انسانى تمام بر او نمايان شد .

218 زن عمران گفت پروردگارا من نذر كردم آنچه در شكم دارم از كار اين جهانى آزاد و تنها در خدمت تو باشد . . . اى مريم پروردگارت را اطاعت و سجده كن و با نمازگزاران نماز بخوان .

219 اگر شما را مصيبتى رسد براى كارهايى است كه مى كنيد .

220 سعادت عبارت از آن است كه نفس انسان به درجه اى از كمال برسد كه در قوام وجوديش محتاج به ماده نباشد و آن بدين معنى است كه در سلك عقول درآيد و تا ابد بر اين حالت باقى بماند جز آنكه پايه اش دون پايه عقل فعال باشد . و همانا نفس انسان , توسط اعمالى ارادى كه بعضى فكرى و بعضى بدنى است , به كمال ياد شده دست مى يابد .

221 و گاهى در بعضى از مردم اتفاق مى افتد كه قوه متخيله با غلبه و شدت تمام جورى به خلاقيت مى پردازد كه حواس بر آن چيره نمى گردد و قوه مصوره از آن سرباز نمى زند . و نفس نيز بقدرى قوى است كه توجه به حواس , التفاتش را به قوه عاقله و آنچه را كه از مبادى عاليه پذيرفته , باطل نمى سازد . پس اين گروه را در بيدارى حالتى دست دهد كه ديگران را در خواب حاصل آيد .

222 جناب سيد ابن طاوس در اعمال شب نيمه شعبان , كتاب عظيم الشان اقبال مى فرمايد : و من الدعوات فى هذه اليله ما رويناه باسنادنا الى جدى ابى جعفر الطوسى رضى الله عنه قال روى ان كميل بن زياد النخعى راى اميرالمؤمنين عليه السلام ساجدا يدعو بهذا الدعاء فى ليله النصف من شعبان .

و بعد از آن سيد فرمود : اقول و وجدت فى روايه اخرى ما هذالفظها : قال كميل بن زياد