مردم عادى هم كه كارشان كارگرى , كاسبى , بنائى و دهقانى و ادارى و . . . باشد داريم اما اينها هيچ كدام مستكبر نيستند . يعنى خود اختيار دار امور اجتماعى خود بقدر نسبت خود در كل جامعه مى باشند .

وضعيت كنونى ايران , اگر چه اسلامى 100 درصد و حتى 50 درصد و . . . نيست و كمتر از آن است ) , اما در عين حال , تك تك آحاد مردم , امروز اختيار دارند . يعنى بقدر ظرفيت و به نسبت يك نفر در 36 ميليون , ( اين يكنفر ) داراى اراده و راى است . و مى بينيم كه جريانهاى عظيم اجتماعى را مردم دارند تعيين مى كنند . سياست امروزه ايران را راى مردم تعيين مى كند كه شايد اين امر از لحاظ اسلوبها و شيوه هاى سياسى بين المللى غلط باشد , اما حقيقت امر اين است كه اگر تمايل مردم به فلان جريان و فلان عمل و فلان قطع و وصل , نبود , يقينا دولت ( كه خودش هم از افراد مسلمان و وابسته به همين طبقات پائين تشكيل شده است ) هم , آن توان و جرات و گستاخى را نداشتند , كه بتوانند اين راهها را باز كنند و آن قطع و وصلها را انجام دهند و اين موضعگيريها را بكنند . اين يك نمونه از خواست اسلامى و مملكت اسلامى است ( با اينكه هنوز اسلامى كامل نيست ) .

و وقتى به اسلام كامل رسيديم آنوقت نقش هر انسانى در اداره كل مملكت معلوم مى شود , تا بدانجا كه : يسعى بذمتهم ادنا هم : كمترين انسانها ميتوانند ( از طرف جامعه اسلامى ) قول بدهند .