قدرت بطور نا متناسب بين صاحبان قدرت تقسيم شده بود . يعنى يكجا قدرت متمركز بود . اگر همه وزراء و وكلاء و مدير كل ها و . . . يك تصميمى مى گرفتند اما شخص شاه معدوم بدبخت , يك تصميم ديگرى مى گرفت , همان تصميم او معتبر بود . يعنى قدرت يكجا متمركز بود و ترشحاتى هم از آن اينجا و آنجا خورده بود . بقيه مردم هيچ كاره . با آمريكا و شوروى رابطه داشته باشيم يا نه ؟ به من و تو مربوط نيست . صنايع مملكت , كشاورزى , دامدارى و . . . تقويت بشود ؟ بما چه ؟ اخلاق چگونه ترويج بشود ؟ دخالت نكن . . .

هيچ اختيارى در جريان كلى جامعه و تصميمات آن در دست توده مردم نبود , راى و دمكراسى و انتخابات مطلقا وجود نداشت . اين يك نمونه بارزش است كه در جامعه ديروز مملكت خود مشاهده كرديم . البته مخصوص آن جامعه نيست . الان در كشورهاى سوسياليستى هم دقيقا همين طور است , منتها به شكل آبرومندترى . يعنى يك حزب اختيار اداره مملكت را در دست دارد . ( حزب كمونيست ) در همه كشورهاى سوسياليستى , كسى كه با حزب كمونيست آشنا باشد ,