اسم الکتاب : درسهائي از نهج البلاغه المؤلف : الخامنئي، السيد علي الجزء : 1 صفحة : 78
فلور خص الله فى الكبر لاحد من عباده , لرخص فيه لخاصه انبيائه و اوليائه ,
ولكنه سبحانه كره اليهم التكابرورضى لهم التواضع , فاصعوا بالارض خدودهم و
عفروا فى التراب وجوهم , و خفضوا اجنحتهم للمؤمنين و كانوا اقواما مستضعفين
.
ترجمه : اگر خداوند ( بنا بود كه ) بر كسى از بندگانش اجازه ( رخصت ) تكبر
ميداد همانا اين رخصت را به پيامبران و ياران ويژه خود عطا مى كرد ولى خداى
سبحان آنها را از كبر ورزيدن بيزار ساخت و براى آنها تواضع را پسنديد , پس
آنان چهره بر زمين سودند و جبهه به خاك آلودند و بال تواضع براى مومنان
گستردند مردمى مستضعف بودند كه خدا به گرسنگى و سختى و بيمناكيشان آزموده و با
تحمل دشواريهاى جانگزار پيراسته بود .
( اين خطبه درباره چند موضوع بحث مى كند از جمله تكبر , كه اين موضوعات با
هم مرتبطتند )
در بحث تكبر و خود پسندى و خود محورى , امام على ( ع ) مى فرمايد :
[ ( اگر قرار بود بندگان خدا اجازه خود بينى و خود پسندى و خود محورى و تكبر
داشتند ( از طرف خدا ) , بايد بندگان خوب خدا اين رخصت را پيدا مى كردند .
اگر تكبير چيز خوبى بود , بايد اجازه تكبر به پيامبران خدا و اولياء او داده
مى شد . در حاليكه اين كار صورت نگرفته ( و خداوند تكبر و خود بزرگ بينى را در
چشم پيامبران زشت نمايانده است] (
( دقت كنيد ) پيامبران از خود بزرگ بينى بيزار و متنفرند براى آنها تواضع
را چيز مناسبى دانسته است . تواضع يعنى خود
اسم الکتاب : درسهائي از نهج البلاغه المؤلف : الخامنئي، السيد علي الجزء : 1 صفحة : 78