اسم الکتاب : درسهائي از نهج البلاغه المؤلف : الخامنئي، السيد علي الجزء : 1 صفحة : 33
كه در آن بعثت انبياء واقع مى شود ذكر شده و آن چند خصوصيت آن هاست :
اولا : بيشترين آفريدگان خدا در اين زمان فرمانى را كه خدا به انسان سپرده
دگرگونه كرده اند منظور از فرمانى كه خدا به انسان سپرده چيست ؟ فرمان كه ما
اينجا كلمه عهد را به جاى آن ترجمه كرديم منظور آن منشورى است كه حاكمى و
بزرگى براى زير دست خود مى نويسد ابلاغى كه رئيسى به مرئوس خود مى دهد , عهد
مالك اشتر كه به غلط در فارسى , بعضى ترجمه مى كنند عهدنامه مالك اشتر كه از
كلمه عهدنامه در فارسى , پيمان و قرار داد تبادر مى شود و اميرالمومنين چنين
قرار دادى با مالك اشتر بستند و منظور قرار داد اين است . منظور فرمان
امام به مالك اشتر است به همين معنا است . عهد پيغمبر به اميرالمومنين به
همين معناست يعنى فرمان يعنى منشور . در آن روزگار بيشترين آفريدگان خدا (
منظور بيشترين انسانها است ) فرمانى را كه خدا به انسان داده , آن منشور الهى
را دگرگونه كردند , از اين منشور منظور چيست ؟ در قرآن در چند جا به اين منشور
اشاره شده است , بعضى جاها با همين كلمه عهد يعنى با همين لغت و واژه اى كه در
اين خطبه بكار رفته و بعضى جاها با واژه ها و عنوان هاى ديگر . از جمله اين آيه
است كه :
الم اعهد اليكم يا بنى آدم الا تعبد الشيطان
آيا من به شما فرمان ندادم اى
فرزندان آدم كه شيطان را عبوديت نكنيد پس عهد خدا چيست ؟ عبوديت نكردن از
شيطان است . در آيه ديگرى :
و قضى ربك الا تعبد و الا اياه
خدا حكم كرده است و
فرمان داده است كه عبوديت نكنيد مگر او را . پس اينجا هم فرمان خدا و عهد الهى
يعنى عبوديت
اسم الکتاب : درسهائي از نهج البلاغه المؤلف : الخامنئي، السيد علي الجزء : 1 صفحة : 33