اما يك مفهوم ظريفترى هم بذهن مى رسد , تعهدى كه از پيامبران گرفته مى شود از نوع تعهدات زبانى يا قلمى يا . . . نيست اين فرمان دادن و تعهد و پيمان بستن , يك مفهوم فطرى و طبيعى دارد . در قرآن هم همين مفهوم در چندين جا است . الم اعهد اليكم يا بنى آدم . . .

پيامبران همه نسبت به پيامبر خاتم يك تعهد طبيعى داشتند و آن تعهد طبيعى عبارتست از اينكه آن انديشه بشر را تقويت كنند و آماده براى ظهور آخرين رسول باشند .

همان تعهدى كه معلمين كلاس اول و دوم و . . . و پنجم نسبت به معلمان بعدى دارند هر چند كه ممكنست همديگر را نشناسند . در كلاس دوم ابتدائى معلم مى گويد

تعهد پيامبران در مقابل پيامبر اسلام از نوع اين تعهد است .

مشهوره سماته صفات و نشانه هاى او شناخته شده بود .

سمه ( سمت و سمات ) يعنى نشانه هاى ( دعاى سمات هم كه عصرهاى جمعه خوانده مى شود بمفهوم نشانه ها و صفات خداست ) .