د - يا راهى روشن و آشكار . راه روشن عبارتست از احكامى كه در خود كتاب اگر نيست اما در دست مردم است .

در قسمتى از حديث منقول از امام حسن عسگرى ( ع ) كه در آن شرايط فقهاء را بيان مى كنند , يك نفر از امام سئوال مى كند كه چرا علماى يهود و نصارى - احبار و رهبان , در قرآن مذمت شده اند در حاليكه علماى اسلام مورد مدح هستند ؟ فرق بين علماى يهود و نصارى با علماى اسلام چيست ؟

امام پاسخ مفصلى مى دهند كه خلاصه اش اينست كه علماى ما هم بطور مطلق مورد ستايش نيستند آنها هم در صورتى مورد ستايش هستند كه داراى اين خصوصيات باشند .

اما اگر آنها هم داراى همان كجيها و كجرويها و بدبختيها و روسياهى هاى علماى يهود و نصارى باشند مورد مذمت هستند . آنها ( علماء يهود و نصارى ) تابع قدرتها بودند و . . . و اگر چه حقايق براى آنها ( مردم گذشته ) واژگونه جلوه داده شده بود , اين علماء , براى مردم , دين را بدرستى نقل