بسم الله الرحمن الرحيم

تداوم رسالت انبياء

در بحث نبوت , يكى از مسائل , پيوستگى سلسله نبوتهاست . على ( ع ) در خطبه اول مى خواهد خط نبوت را بصورت يك خط ممتد و پيوسته در طول تاريخ تا زمان پيغمبر اسلام ترسيم كند . هرگز هيچ زمانى و هيچ مكانى در طول تاريخ يافت نمى شود كه پيامبرى يا نشانه پيامبرى در گذشته اى , وجود نداشته باشد . يعنى يا يك پيغمبر بين مردم بوده كه مبعوث و مرسل بوده و انذار و تبشير ميكرده است . يا چيزى در دنباله پيغمبر بوده , كه آنهم در حكم بودن پيغمبر است .

اينك مى گويند زمين از حجت خالى نيست . بدين معنانيست كه در يك امت و جامعه , هميشه يك پيامبرى بوده , اين لزومى ندارد كه تا يك پيامبرى از دنيا مى رفت , يكى ديگر سر جاى او ايستاده بود . بلكه وقتى پيغمبر در اين امت و جامعه از دنيا مى رفت , تا زمانى كه پيغمبر ديگرى جايگزين او شود چيزى در دنباله پيامبران بعنوان جانشين آنان بود . ( از جمله در جزيره العرب ) . سالها بود كه پيامبرى نيامده بود تا آنگاه كه پيامبر اسلام آمد . اين مطلب در خطبه 88 بيان شده است . ارسله على حين فطره من الرسل و طول هجعة من الامم .

اينك بحث پيوستگى نبوت را در نهج البلاغه دنبال مى كنيم .

ولم يخل سبحانه خلقه من نبى مرسل او كتاب منزل او حجة