از ديگر موارد اين نوع كشف، كه در قرآن كريم به آن اشاره شده است، ماجراى حضرت يعقوب است كه بوى يوسف را استشمام كرد: ﴿إِنّى لأَجد ريح يوسف لولا أَن تفنّدون﴾؛ اگر مرا به كم‌خردى نسبت ندهيد، بوى يوسف را مى‌شنوم.[1]

چهارم: لمس كردن؛ اين نوع كشف، به سبب اتصال ميان دو نور يا ميان دو جسد مثالى تحقق مى‌يابد. در روايتى آمده است كه پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: «رأَيت ربّي - تبارك و تعالى - ليلة المعراج في أَحسن صورة. فقال بم يختصم الملأ الأَعلى يا محمد؟ قلت: أَنت أَعلم، أَى ربّ! مرتين. قال: فوضع الله كفّه بين كتفي، فوجدت بردها بين ثدييّ، فعلمت ما في السموات وما في الأَرض، ثم تلاهذه الآيه: ﴿وكذلك نرى إِبراهيم ملكوت السموات والأَرض وليكون من الموقنين﴾؛ پروردگارم را در شب معراج در نيكوترين صورت ديدم. به من فرمود: اى محمد! ملأ اعلى در چه با هم خصومت و اختلاف مى‌كنند؟[2] گفتم: پروردگارا! تو داناترى (و اين سخن دوبار گفته شد). آن‌گاه خداوند كف خود را ميان دو كتف من نهاد، به گونه‌اى كه سردى آن را در ميان سينه خود حس كردم. و پس از آن، آن‌چه را در آسمان‌ها و زمين است، دانستم. آن‌گاه پيامبر اين آيه را تلاوت كرد: و اين گونه به ابراهيم، ملكوت آسمان‌ها و زمين را مى‌نمايانيم».[3]

پنجم: چشيدن؛ مثل آن‌كه سالك، انواع گوناگون طعام‌ها را در عالم برزخ مشاهده مى‌كند و آن‌گاه كه از آن‌ها خورد و چشيد، بر معانى غيبى آگاهى مى‌يابد. در روايتى از پيامبر صلي الله عليه و آله نقل شده است كه فرمود: «رأيت أَنّى أَشرب اللبن حتى خرج الريّ من أَظافيري؛ در رؤيا ديدم كه شير مى‌نوشم تا آن‌جا كه از سر انگشتانم بيرون مى‌زد» و آن حضرت آن را به علم، تأويل برد.[4]