اسم الکتاب : تعيين خط زوال و خط مشرق و مغرب اعتدال و تحصيل سمت قبله آفاق از طريق دايره هنديه المؤلف : حسن زاده آملي، حسن الجزء : 1 صفحة : 39
فصل 12 در رد ايرادى بر عمل به دائره هنديه
شاه مير در شرح فارسى هيأت قوشچى پس از ذكر شروط اربعه فوق گويد : پنجم آن
كه قوس واقع ميان طرفين ظل از نصف دائره كمتر باشد تا زاويه عندالمركز حاصل
آيد . و اين قيد را علامه مدقق نيشابورى زياده نموده . و مخفى نيست كه اين گاهى
است كه به طريق تنصيف زاويه عمل نمايند . اما اگر به طريق تنصيف قوس واقعه
بين العلامتين عمل نمايند , احتياج به اين شرط نيست چه هر گاه خطين سمت ظل در
مركز دائره متحد شوند , هر آينه مجموع قطر دائره گردد . پس چون خطى ديگر بر آن
عمود سازند , لا محاله منتصف قوس واقع ميان طرفين وى باشد و خط اول خط اعتدال و
خط ثانى نصف النهار بود والله اعلم .
اين بود بيان شاهمير در پيرامون عبارت نيشابورى كه تقديم داشته ايم . ولى
عبارت نيشابورى مطابق چهار نسخه مخطوط از شرح تذكره وى كه تعلق به راقم دارد ,
اين است :
([ و لا ريب ان صحة هذه الاعمال مبنية على توازى المدارات و موازاتها لمعدل
النهار و انها ليست حاصلة بالحقيقة لمكان حركة
اسم الکتاب : تعيين خط زوال و خط مشرق و مغرب اعتدال و تحصيل سمت قبله آفاق از طريق دايره هنديه المؤلف : حسن زاده آملي، حسن الجزء : 1 صفحة : 39