النجاة ، در اصول دين خصوص در امامت ، كتاب ضياء القلوب ، فارسي در امامت ، رساله اثبات الصانع القديم بالبرهان القاطع القويم ، رساله در اينكه نماز جمعه واجب عينى است ، ورسالة در رد آخوند ملا عبدالله تونى كه حرام دانسته ، ورسالة در اجماع وخبر واحد ، رساله در حكم ديدن ماه پيش از ظهر كه اين روز از ماه پيش است يا بعد ، وحاشية بر آيات الاحكام اردبيلي ، وحواشي بر معالم ومدارك وذخيرة وشرح لمعه وغير ها .

واز شاگردان آخوند ملا محمد باقر سبزوارى ( اعلى الله مقامه ) كه جد طائفه شيخ الاسلاميه اصفهان كه در مدرسهء ميرزا جعفر در مشهد مقدس مدفون مى باشند واز محققين كاملين مشهورين علما است ، بوده .

واز فاضل سراب كه آخوند ملا محمد مذكور است بعضى كرامات نقل مى شود [1] واز آن جمله اينكه در سفر عتبات عاليات شخصي را در بين راه مى ديده كه جلو حيوان أو راه مى رود ودر منزل أو را نمى ديده ، بعد از بعضى اهل قافله مى پرسد : اين كيست ؟ بعضى گويند كه : به منزل كه مى رسد چيزى از طعام ما بر مى دارد وبعد نمى بينيم أو را تا در راه .

آخوند تعجبش زيادتر شده ، اين دفعه در بين راه همين كه حاضر مى شود ، آخوند نگاه مى كند مى بيند پاهاى أو روى زمين نيست .

خوف ، عارض أو مى شود بعد أو را طلبيده احوال مى پرسد ، أو گويد : مردى از جنم ، با خدا عهد كرده ام كه اگر از بليه عظيمه أي كه بودم هرگاه نجات يابم پياده در ركاب يكى از علماىشيعه به زيارت حسين ( عليه السلام ) مشرف شوم ، شما كه مسافر شديد غنيمت دانسته خدمت آمدم .

پس آخوند از حكايت طعام پرسيده كه از قافله بر مى دارد با آنكه خوراك أو اين نيست ، گفته : به فقراء قافله مى دهم .

آخوند فرمود : طعام شما جن چيست ؟