مسأله ى غيبت حجت الهى و علت آن با اين تعبير مى فرمايد: «واعلموا ان الارض لاتخلو من حجة لله ولكن الله سيعمى خلقه منها بظلمهم وجورهم و اسرافهم على انفسهم;اى مردم بدانيد كه زمين هرگز از حجت الهى خالى نمى ماند، اما پروردگار عالم مردم را به خاطر ظلم و ستمى كه مرتكب مى شوند و همين طور به جهت زياده روى هايى كه در حق خود انجام مى دهند، بزودى از ديدن حجت خودش (امام مهدى (عج) ) محروم خواهد ساخت».[1]

4 ـ ستم به فرزندان على (عليه السلام)

حضرت على بن ابيطالب(عليه السلام) در روايتى از وقايع غيبت و پيامدهاى آن سخن مى گويد و وقايع مربوط به آن دوران را به حوادثى كه براى قوم حضرت موسى(عليه السلام)رخ داده است، تشبيه كرده، تصريح مى نمايد كه سر گردانى و تحير مسلمانان در زمان غيبت حضرت مهدى (عج) چندين برابر سخت تر و بيشتر از دوران سرگردانى و تحير قوم حضرت موسى(عليه السلام) خواهد بود. آن گاه در اشاره به علت اين پيش آمد مى فرمايد: «وباضطهادكم ولدى...; شما به دليل ظلم و ستم هايى كه به فرزندان من خواهيد كرد به اين مسأله و سختى هاى آن دچار خواهيد شد».[2]

امّا با وجود تصريح امام(عليه السلام)به اين موضوع مردم در اثر غرق شدن در دنيا و زخارف آن چند سال بعد از شهادت وى، امام حسن(عليه السلام) و امام حسين(عليه السلام) را به آن وضع رقت بار به شهادت رساندند و امامان بعدى را نيز مسموم كردند. در نتيجه وقتى نوبت به آخرين حجت الهى مى رسد خدا به دليل لطفى كه بر بندگان خود دارد، با وجود ناسپاسى آنان، او را در پس پرده ى غيبت براى هدايت مردم و حفظ نظام هستى ذخيره مى نمايد.