المهدى، فاذا سمعتم به فأتوه فبايعوه، فانّه خليفة الله المهدى; ...خليفه ى خدا حضرت مهدى (عج) مى آيد، پس هنگامى كه شنيديد نزد او بشتابيد و با او بيعت كنيد كه او خليفة الله «مهدى» (عج) است».[1]

3 ـ در روايتى ديگر پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) مى فرمايد: «... فاذا رأيتموه فبايعوه و لو حَبوا على الثلج فانّه خليفة الله المهدى; ...پس وقتى او را ديديد با وى بيعت كنيد اگر چه ناگزير باشيد (سينه خيز) روى برف ها خود را بكشيد، كه او خليفة الله مهدى است».[2]

فصل سوم: سيماى امام مهدى (عج)

در منابع اسلامى، اعم از منابع روايى اهل سنت و شيعه، روايات فراوانى در موضوع شكل و شمايل ظاهرى آن حضرت وارد شده است، از قبيل چگونگى صورت نورانى آن امام (كانّه كوكبٌ دُرّى)، ابروها، خال بر گونه ى راست، چشم ها، پيشانى، موى سر و صورت، دست ها، سينه، قد و قامت و... ولى آن چه در برخى از صحاح سته موجود است، تنها دو نشانى آن هم مربوط به پيشانى باز و نورانى و بينى باريك و كشيده ى آن حضرت مى باشد.

ابو سعيد خدرى از پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) نقل مى كند كه فرمود: «المهدى منّى، اجلى الجبهة، اقنى الانف، يملأ الارض قسطاً و عدلاً كما ملئت ظلماً و جوراً; مهدى (عج) از من است، پيشانى باز و نورانى، بينى كشيده و باريك دارد، او زمين را پر از عدل و داد مى كند، همان گونه كه پر از ظلم و ستم شده است».[3]