حتى برعهده گرفتن دو شغل در يك زمان را ندارد.

ما مسلمانان البته، با تكيه بر جنبه ى ديگر اين مسأله، بر اين باور هستيم كه تمام افراد بشر يكسانند و تنها درجه ى اعتقاد و ايمانشان است كه آن ها را از يكديگر متمايز مى سازد و اين مسأله مانعى بزرگ بين باورهاى هندوها و مسلمانان است و در اصل مانع بهم رسيدن و درك دو جانبه مى گردند.

بنابراين وجود طبقه ها در جامعه ى هندو مسأله اى خاص است و هندوها را از ديگر مردم جهان متمايز مى سازد. هندوى بدون طبقه معنا ندارد.

برداشت هندوييسم از آموزش

در مورد اشاعه ى دانش دو مورد پيش نياز است:

اول : آموزش بايد به صورت رسمى صورت گيرد.

دوم : دربر گيرنده ى عامه ى مردم باشد.

هندوييسم چگونه مى تواند توازن را بين اين دو عامل برقرار سازد؟ برداشت هندويسم از آموزش رسمى تنها به مطالعه ى Vedas محدود مى شود و اين انديشه از آن جا سرچشمه مى گيرد كه هندو باور دارد كه هيچ دانشى نيست كه در Vedasمطرح نشده باشد. بنابراين مدارسى را جهت تحصيل انتخاب مى كنند كه تنها به تدريس Vedasبپردازند و تنها كسانى كه از اين مدارس نفعى عايدشان مى گردد، برهمن ها هستند. اين مدارس از ياد دادن مهارت هاى لازم هر زندگى طبيعى به راحتى چشم پوشى مى كنند و هر كلاس روشى مخصوص به خود دارد و ترجيحاً به روش هاى سنتى روى مى آورند. البته دوره هاى مخصوصى نيز براى يادگيرى صنعت و هنر وجود دارد كه اگر پدرى در چنين كلاس هايى شركت نمايد آن را تماماً به همان