مسايل فلسفى، روحى و مراسم عبادى مورد استفاده قرار گرفت تا از درصد انحراف اين مكتب كاسته شود و تمام كسانى كه بر اين امر اذعان دارند، معتقدند كه حتى دستورهاى عمومى Vedas نيز متعلق به وديك دارما Vedic-dharma مى باشد. Sanatana-dharma نوعى آيين قديمى است كه مى توانست به صورت باور اهالى هندوستان (شامل بوداييسم و جنييسم) بارور گردد، اما امروزه باورهاى گروهى از كسانى كه مدعى پيروى از مكتب هندوى قديم هستند توسط عقايد ارتدكس قبضه شده است.

بوداييسم و جنييسم به طور قطع هندوييسم يا حتى Vedic-dharmaنيستند و هنوز هم جزء اساسى و جدا نشدنى زندگى، فرهنگ و فلسفه ى مردمان هندوستان مى باشد و همواره نيز در حال افزايش است.

يك بودايى تنها يك درصد تحت تأثير تفكر و فرهنگ هندى قرار مى گيرد. به همين دليل آن ها را نمى توان يك هندوى با ايمان و با تقوا به حساب آورد. بنابر اين بين فرهنگ هندو و مردمان هندوستان تفاوتى اغوا كننده وجود دارد. هم چنين در سال هاى اخير اين فرهنگ تحت تأثير اسلام قرار گرفته ولى امروزه به طور مشخص مى توان آن را فرهنگ هندى ناميد.

جواهر نهرو اولين نخست وزير هند در كتاب «كشف هندوستان» چنين مى نگارد: «هندوييسم به عنوان نوعى باور گنگ و بدون انسجام براى تمام مسائل انسان خود را نمايانده است و توجيه آن بسيار دشوار و گاهى غير ممكن است. حتى ما نمى دانيم كه مى توان آن را به عنوان نوعى دين پذيرفت يا خير؟ چه در زمان حال و چه در زمان گذشته اين مكتب شامل باورها و آيين هاى متفاوتى بوده كه گاهى با يكديگر متناقض اند».[1]