قيامتى شده بر پا به قم كه واهمه گفت *** مگر كه زلزلت الارض را رسيده زمان

مگر كه يونسى اندر دهان ماهى شد *** مگر كه نوح به كشتى نشست در طوفان

مگر كه مه به محاقش رسيد نا هنگام *** مگر كه نيز اعظم به ظل شده است نهان

مگر كه عرش برين بر زمين فرود آمد *** و يا جنازه علامه شد به عرض روان

صداى ضجه مرد و زن و صغير و كبير *** ز ارتحال چنان عالم عظيم الشان

قلم شكسته و دل خسته و زبان بسته *** چگونه وصف تو را مثل من كند عنوان

ز درس و بحث و ز تعليم و تربيت تا هست *** سخن , فيوض الهى تو را رسد هر آن

تو جان جان حسن زاده كى روى از ياد *** اگر چه پيكرت از ديدگان شده پنهان

آيه الله علامه طباطبائى در آخر ذى الحجه 1321 هق در تبريز ديده به جهان گشود , و در صبح يكشنبه 18 محرم الحرام 1402 هق مطابق 24 آبان 1360 هش , در ارض اقدس قم كه هنالك الولايه لله الحق , نداى حق را لبيك گفت و به خطاب يا ايتها النفس المطمئنه ارجعى الى ربك راضيه مرضيه فادخلى فى عبادى وادخلى ج نتى ,