غرض اينكه كلمات سفراى الهى و حاملين وحى و روايات آل پيغمبر خود بهترين حجت بر حجت بودن آنان اند , چنانكه الدليل دليل لنفسه , آفتاب آمد دليل آفتاب , نهج البلاغه نمونه اى بارز از اين كالاهاى پر بهاى بازار معارف است .

آنكس كه ز كوى آشنائى است *** داند كه متاع ما كجايى است

روايات مرتبه نازله قرآن , و قرآن , مرحله عاليه و روح آنها است . روايات , بطون و اسرار آيات قرآنى اند كه از اهل بيت عصمت و وحى كه مرزوق به علم لدنى اند صادر شده اند . و پوشيده نيست كه اينگونه معجزات قولى , بعد از قرآن و پيغمبر خاتم صلى الله عليه و آله از هيچ صحابه و علماى بعد از آنان به جز از ائمه اثنى عشر اماميه عليهم السلام روايت نشده است , اگر كسى سراغ دارد ارائه دهد , اگر كسى عديل فرموده هاى آل طه از نهج البلاغه گرفته تا توقيعات حضرت بقيه الله را آگاهى دارد خبر نمايد , ما كه هر چه بيشتر گشتيم كمتر يافتيم .

وانگهى تنها سخن از عبارت پردازى و سجع و قافيه سازى نيست , بلكه سخن در فصاحت و بلاغت تعبير است , بلكه كلام در بيان حقائق دار هستى با بهترين تعبيرات عربى مبين , و درج در معنى در زيباترين و رساترين درج صدف عبارت كه نوابع دهر و افراد يك فن در فنون علوم , در فهم آنها دست تضرع و ابتهال به سوى ملكوت عالم دراز مى كنند , مى باشد .