اسم الکتاب : انسان در اسلام المؤلف : جوادی آملی، عبدالله الجزء : 1 صفحة : 95
فيض منبسط و ظهور نفس رحمانى
در چندين موارد از فيض واجدى كه آيت خداوند احد مى باشد سخن به ميان آمد , و
بر اين حقيقت اشاره شد كه در جهان بيش از يك فيض منبسط كه مراتب و ظهورات
آسمان و زمين را پديد مى آورد , نيست مثال فيض منبسط يك نفس واحد است كه در
برخورد با زبان و گونه ها و مقاطع فم , حروف و كلمات را اظهار مى نمايد گوينده
نفس مى كشد و نفس او همراه با برخورد به مخارج گوناگون دهان , حروف مختلف را
به وجود مى آورد زيرا حروف گوناگون هيچ يك به طور كثرت و امتياز درجان و مغز
انسان وجود ندارند و تنها در هنگامى كه نفس به فضاى دهان مى رسد به صورت بيست
و هشت حرف و نظائر آن , ظاهر مى گردند
در آفرينش نيز يك فيض واحد است كه از آن به نفس رحمانى تعبير مى كنند , و
آن يك فيض در مراتب و مدارج مختلف , انسان , حيوان و ديگر موجودات را پديد
مى آورد , و از اينرو يك جهان واحد است كه با فطرتى يگانه خلق شده و انسان نيز
در متن اين جهان مى باشد [1]
[1]هر مثالى ضمن آن كه از جهت و يا جهاتى با ممثل شباهت دارد از جهت و يا
جهاتى ديگر مغاير با آن است , زيرا در غير اين صورت دوگانگى مثال و ممثل از
ميان برداشته شده و بيش از يك شيى وجود ندارد , براى پيشگيرى از اشتباه بايد
در هر مثال وجه مشابهت آن را از وجه مغايرت آن تميز داد , زيرا اولى , يعنى
وجه مشابهت مقرب و نزديك كننده مطلب به ذهن و دومى يعنى وجه مغايرت مبعد و
دور كننده آن از ذهن مى باشد عليرغم وجوه مشابهتى كه ميان نفس انسانى و نفس
رحمانى وجود دارد وجوه مغايرتى بين آن دو هست كه
اسم الکتاب : انسان در اسلام المؤلف : جوادی آملی، عبدالله الجزء : 1 صفحة : 95