توبه بازگشت از مخالفت به موافقت است و انابه بازگشت از غير محبوب به محبوب است , يعنى در انابه سخن از مخالفت نيست و از اينرو انابه كننده معصيتى را انجام نداده است تا آنكه قصد بازگشت و اطاعت نمايد بلكه او علاقه به غير نداشته و غير خدا را هر چند كه حلال باشد نمى خواهد

از امام صادق ( ع ) روايت شده است كه ما خداوند را به دليل ترس از آتش و يا شوق به بهشت عبادت نمى كنيم بلكه چون او را دوست مى داريم و به دليل اينكه او محبوب ما و ما محب او هستيم به عبادت او مى پردازيم [1]

عبادت حبى - نه شوقى و يا خوفى - كه در بيانات امام ششم - سلام الله عليه - آمده است [2] همان مقام مكنون است كه جز انسانهاى پاك و طاهر كسى را به آن دسترسى نيست لايمسه الا المطهرون

بوعلى سينا در نمط نهم از كتاب اشارات و تنبيهات كه درباره

[1] و [2] اصول من الكافى , كتاب الايمان و الكفر , باب العباده