علم و عمل دو حقيقت انسان ساز

تكامل انسان از راه علم و عمل حاصل ميشود و تا زمانى كه انسان در دنيا است از حيات فردى و اجتماعى برخوردار است وليكن بعد از دنيا جز مسائل انفرادى مطرح نيست

طى مسير تكاملى كه از طريق علم و عمل , يعنى آگاهى از مسير و مقصد و حركت در آن مسير انجام ميشود , آگاهى مورد نياز , شناخت آغاز , انجام و مسير حركت يعنى شناخت مبدء و معاد و مراتب و منازل بين آن دو است , گرچه مسير آغاز و انجام در جان آدمى است وليكن شناخت آنچه در جان نفوذ نموده و آن را مى سازد , گستره معرفت را تا خارج از وجود انسان امتداد مى بخشد و از اين طريق نقش رسالت , نبوت و دين آشكار مى گردد