در قرآن كريم بالغ بر شصت مورد از انسان سخن به ميان آمده و در مواردى بسيار نام گروهى از انبياء و اولياء و همچنين نام برخى از افرادى كه روياروى با آنها بوده ذكر شده و از تعابير عامه فراوان ديگرى نظير بنى آدم , ناس , مؤمنان , كافران و براى معرفى انسان و گروههاى انسانى استفاده شده است

انسان و دو بعد وجودى آن

قرآن كريم براى انسانها از دو بعد بسيار متفاوت نام برده است , يك بعد آن مربوط به بنيانگذاران تقوى و فضيلت در جوامع بشرى يعنى انبياء , اولياء , صديقين , شهداء , صالحين و همان بعدى است كه در آن از آدم به عنوان مسجود فرشتگان ياد ميشود و در همين بعد است كه آدمى به جايگاهى ميرسد كه در وصف او گفته مى شود , و هو بالافق الاعلى , ثم دنى فتدلى , فكان قاب قوسين او ادنى

و بعد ديگر در مسير سقوط انسان به سوى انحطاط است تا جائيكه در رتبتى پست تر از حيوانات و بلكه فروتر از جماد قرار مى گيرد ثم قست قلوبكم من بعد ذلك فهى كالحجاره او اشد قسوه