آمده است: ¦«لا تجتمع الفطنة و البطنة»¦؛ 1 فطانت و هوشمندي با پرخوري جمع نمي شود.

نقش رقابت در توسعه ممدوح

توسعه ممدوح با رقابت قابل جمع است؛ زيرا توسعه ممدوح به معناي تلاش و کوشش بيشتر براي توليد بيشتر، مستلزم رقابت است تا از اين طريق، ثروت را تحصيل و در نتيجه نياز انسان هاي بيشتري را مرتفع کرد.

رقابت، در اسلام مورد ستايش است؛ زيرا تا رقابت نباشد، بازار صنعت و کشاورزي و دامداري رونق پيدا نمي کند. رقابت بايد زير نظر عقل تنظيم و اداره شود؛ نه زير مجموعه شهوت و غرائز. به ديگر سخن، رقابت دو قسم است: 1 ـ رقابت بر اساس شهوت و غضب؛ اين رقابت، عاطفي و حيواني است که سبب مال دارتر شدن مي شود و نکوهيده است. 2 ـ رقابت عادلانه؛ يعني انسان به گونه اي توليد کند که فرآورده هاي صنعتي او دو عنصر محوري اتقان و ظرافت را داشته باشد و در صدد تحقير، تخريب و اضرار ديگران نباشد و کسي را نرنجاند و تضعيف نکند.

قرآن، رقابتي را که وسيله جمع مال و چشمگير شدن باشد، مذموم مي داند. از اين رو، در داستان قارون مي فرمايد: فخرج علي قومه في زينته؛ 2 وقتي به آنچه که داشت، بر قومش ظاهر شد، افراد عادي که او را ديدند، مرعوب شدند و گفتند: يا ليت لنا مثل ما أُوتي قارون؛ 3 اي کاش! ما هم مثل او زينت و زيور و جلال و شکوه ظاهري داشتيم؛ ولي آنان که از خردمندان و فرزانگان بودند، گفتند: و قال