است ـ لازم است که ساختار نظام مند انسان، جهان، پيوند انسان با خود، رابطه انسان با انسان و سرانجام، ارتباط انسان با جهان، هر چند به نحو اختصار معلوم شود تا در پرتو آن، ضرورت تحصيل محيط سالم و لزوم حفظ آن روشن شود. در اين بخش به برخي اصول لازم اشاره مي گردد:

الف . قرآن کريم که مقدّس ترين متن ديني است، صحنه آفرينش را پرده پرنياني جمال و شکوه خدا مي داند و آرايش نظام هستي را پايه آرامش بشر معرفي مي کند و سراسر گيتي و مينو را به زيبايي مي ستايد و در اين باره چنين مي فرمايد:

1 . هرچه مصداق شيء است و عنوانِ چيز بر او صادق است، مخلوق خداي سبحان است: الله خالق کلّ شيء و هو علي کل شيءٍ وکيلٌ. 1

2 . هرچه را خداوند آفريد، زيبا و جميل خلق کرد که از آن زيباتر ممکن نبود؛ وگرنه حتماً علم خداوند به آن تعلق مي گرفت و از قدرت فراگير الهي خارج نبود و از گستره سفره جود و بخشش خدايي جدا نمي شد: الذي أَحـْسَنَ کلّ شيءٍ خَلـْقَه وبَدَءَ خلق الانسان من طينٍ. 2

3 . انسان که مي تواند جهاني بنشسته در گوشه باشد، در کمال زيبايي آفريده شد: لقد خلقنا الانسان في أحسن تقويمٍ؛ 3 و أحسن صورکم و رزقکم من الطيبات؛ 4 و صورّکم فأحسن صورکم و إليه المصير. 5

گرچه هر موجودي زيبا خلق شد و انسان نيز همانند ديگر مخلوق ها از حسن نفس برخوردار است، ليکن چون مي تواند خليفه الهي شود که عالم و آدم را بيارايد،