اين نكته را تشخيص ندهند. به نظر رينر اگر چنين افرادي تحت تعاليم حقيقي حضرت مسيح قرار بگيرند، اعتقادات پيشين خود را رها كرده و به طور رسمي مسيحي مي شوند. مسيحي گمنام بودن كمي مانند اخذ مدرك افتخاري از دانشگاه است. يعني بدون آنكه فرد تحت تعليمات دانشگاهي قرار گيرد، مدرك افتخاري به او عطا مي گردد. از نظر هيك اين ديدگاه به چند دليل قانع كننده نيست، زيرا اين ديدگاه غير مسيحيان را حقير مي شمارد، و قادر به تشخيص اين امر نيست كه ايمان فرد غير مسيحي مي تواند در تغيير از خودمحوري، به حقيقت محوري نقش مثبت داشته باشد و نيز اساساً معناي نجات از طريق ايمان به مرگ و رستاخيز حضرت مسيح(ع) را كمرنگ مي کند. اگر دانشگاه بي اندازه مدرك افتخاري اعطا كند، ارزش مدرك خود او تنزل مي يابد.

آنچه كه مورد نياز است اين است كه کثرت گرايي ديني كاملاً توان درك تفاوتهاي مهم بين اديان را داشته باشد، و بتواند تشخيص دهد كه راههاي مختلف رسيدن به كمال انساني[1] و سعادت نهايي[2] به وسيله همان اديان مختلف ارائه مي شود، هر چند اين اديان با هم تفاوت داشته باشند. و نيز بايد به اين نكته ها توجّه داشته باشيم، بدون اينکه در دام نسبي گرايي گرفتار شويم. اين وعده کثرت گرايي ديني غير فروكاهشي اسلام است كه در بخش دوم مطرح خواهيم كرد.