((قـُلْ لَئِنِ اجـْتـَمَعَتِ الاِْنْسُ وَ الْجِنُّ عَلى اَنْ يَاءْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْانِ لا يَاءْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ &لَوْ كانَبَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهيراً))(19)

بگو: اگر انسانها و جنيان اتفاق كنند كه همانند اين قرآن را بياورند، همانند آن را نخواهندآورد، هرچند يكديگر را (در اين كار) كمك كنند.

قرآن اين ادعا را نه يك بار كه چندين بار تكرار نموده و هر مخالفى را به مبارزه طلبيده است . ايـن مـدعـا مـخـصـوص بـه زمان نزول اين كتاب آسمانى نيست ، بلكه در هر زمانى بر اين مدعا پافشارى مى كند. كسى كه خواهان تحقيق در اين زمينه است و مى خواهد نبوت آن حضرت را نه از راه تـقـليـد، بـلكـه از راه تحقيق بيابد، ضرورت شناخت اين كتاب آسمانى برايش دو چندان مى شـود. چـنـيـن شـخـصـى بايد با مطالعه عميق در محتواى آن و بررسى ابعاد مختلف معجزه بودن قرآن ، به حقانيت آن پى ببرد.

قرآن معيار تشخيص

يكى ديگر از مواردى كه ضرورت شناخت قرآن براى يك مسلمان را دو چندان مى كند، معيار بودن قرآن نسبت به ساير منابع دينى است . روايات و احاديث ، گرچه شارح و مبين قرآن مى باشند، ولى در تـشـخـيـص صـحـيح از ناصحيح همانها نيز بايد، آنها را بر قرآن عرضه داشت ؛ اگر مـوافـق كـتاب خدا بودند، پذيرفته شوند و اگر مخالف بودند، طرد شوند. اين دستورى است كه از ناحيه پيامبر(ص ) و امامان معصوم (ع ) به ما رسيده و ما را به آن ملزم نموده اند.

رسول خدا(ص ) فرمود:

((اَيُّهـَا النـّاسُ!مـا جـاءَكـُمْ عَنّى يُوافِقُ كِتابَ اللّهِ فَاءَنَا قُلْتُهُ وَ ما جاءَكُمْ يُخالِفُ كِتابَ |اللّهِ فَلَمْ اَقُلْهُ))(20)

اى مـردم ! آنـچـه از جـانب من به شما مى رسد (احاديث ) كه موافق كتاب خدا است پس من گفته ام و آنچه به شما مى رسد (از جانب من ) كه مخالف كتاب خدا است من پس نگفته ام .

و همچنين امام صادق (ع ) فرمود:

((ما لَمْ يُوافِقْ مِنَ الْحَديثِ الْقُرْآنَ فَهُوَ زُخْرُفٌ))(21)

احاديثى كه موافق قرآن نيست ، سخنان باطلى است .

پس باتوجه به احاديث فوق ، ضرورت شناخت قرآن ،از اين جنبه نيز لازم و ضرورى است .

اهتمام به قرآن

در آيـات قـرآن مـجـيـد و روايـات مـعـصومين (ع ) نسبت به اهتمام به قرآن ، از جنبه هاى مختلف آن تـاءكـيـد شـده اسـت . مـا طـى دو درس بـه حرمت قرآن و اهتمام به جنبه هاى گوناگون آن خواهيم پرداخت .

حرمت قرآن

خداوند، كلام خود را با اوصافى چون ((عظيم ))، ((مجيد))، ((كريم ))، ((عزيز)) و ((احسن الحديث )) ستوده است (22).

رسول خدا(ص ) درباره منزلت وحرمت قرآن مى فرمايد:

((قـرآن ، بـعـد از خـدا، بـا فـضـيلت ترين و محترمترين چيزهاست . هركه آن را گرامى دارد، خدا راگرامى داشته و هركس گرامى اش نشمارد، حرمت خداوند را سبك شمرده است .(23)

همچنين مى فرمايد:

برترى قرآن بر سخنان ديگر، همچون برترى خداوند بر خلق خداست .(24)

قرآن كريم جلوه گاه نور خداست . امام صادق (ع ) فرمود:

((لَقَدْ تَجَلَّى اللّهُ لِخَلْقِهِ فى كَلامِهِ وَ لكِنَّهُمْ لا يُبْصِروُنَ))(25)

خداوند در كلام خود (قرآن ) بر بندگان خود تجلى كرده است ، ولى مردم نمى بينند.

چگونه حرمت قرآن را پاس بداريم ؟

بـراى پـاسـخ بـه سـؤ ال فـوق ، حـرمت قرآن را به حرمت ظاهرى و باطنى تقسيم نموده و به شرح هر كدام بطور جداگانه مى پردازيم .

الف ـ حرمت ظاهرى :

1 ـ رعـايـت ادب در بـرخورد با قرآن : از آنجا كه قرآن مجيد، سخن خدا و بهترين هديه از سوى پـروردگـار عالميان براى انسانهاست ، ضرورى است كه در برخورد با قرآن نهايت اهتمام به خـرج داده شـده و حـتـى در بـرخـورد بـا ظـاهـر ايـن كـتـاب مـقـدس ‌ تـوجـه خـاص مـبـذول شـود؛ مـحـل نـگـهـدارى آن در مـنـزل ، بـهـترين جاى خانه باشد، بگونه اى كه در مواقع استراحت و غير آن كوچكترين بى ادبى نسبت به آن صورت نگيرد.

در چاپ و نشر اين كتاب آسمانى نيز دقت شود و آن را با كاغذ، صحافى و خط خوب و با كيفيت عالى چاپ و منتشر كنيم و از چاپ آن به شكل نامناسب خوددارى و جلوگيرى نماييم .