طايفه سوم رواياتى است كه امام مى فرمايد كه به روات و ثقات و علماء رجوعكنيد : [ ( و أما الحوادث الواقعة فارجعوا فيها الى رواة حديثنا , فانهم حجتى عليكم و أنا حجة الله عليهم]) . مى فرمايد كه برويد و به آنها رجوع كنيد . يعنى قولشان حجت است .

طايفه چهارم رواياتى است كه متضمن ترغيب امام ( ع ) و پيامبر اكرم ( ص ) است در خصوص حفظ أحاديث . روايتى است از پيغمبر اكرم ( ص ) كه به تواتر نقل شده است . فرموده اند :[ ( من حفظ على امتى أربعين حديثا بعثه الله فقيها عالما يوم القيامة]) . [14]

اگر بنا نبود كه خبر واحد حجت باشد , چه ثمره اى در اين كار بود ؟ پس از اين تأكيد نيز در مى يابيم كه خبر واحد حجت است .

طايفه پنجم رواياتى است كه متضمن ذم كذب و تحذير كذابين از بستن دروغ به معصوم ( ع ) مى باشد . اگر خبر واحد حجت نباشد . چرا از دروغ بستن بر معصوم ( ع ) ابراز نگرانى مى شود ؟ در واقع , اين نگرانى و تأكيد از آن روست كه خلافى نقل نشود تا مردم به آنها ترتيب أثر بدهند .

ج . اجماع . اجماع علماى اماميه نيز بر اين است كه خبر واحد , چنانچه مخبر آن أز شيعه و قائل به امامت باشد , حجت است . شيخ الطائفه محمد بن الحسن الطوسى ( ره ) و مجلسى و جمعى ديگر از بزرگان در خصوص حجيت خبر واحد ادعاى اجماع كرده اند . در مقابل , دسته اى ديگر گفته اند كه خبر واحد حجت نيست , و در رأس آنها سيد مرتضى ( ره ) است كه استنكار كرده و آن را مثل قياس دانستهاست , كه به اجماع اماميه باطل است .

ابن ادريس نيز , در كتاب[ ( سرائر]) , به شيخ الطائفه ايراد مى گيرد كه چرا ادعاى اجماع بر تحجيت خبر واحد كرده است[ : ( خبر الواحد لا يوجب علما و لا