[1] سوره مريم، آيه 27.

[2] سوره نحل، آيه 16.

[3] سوره مريم، آيات 5 و 6‌.

[4] سوره بقره، آيه 180.

[5] بايد توجّه داشت كه استدلال حضرت زهرا (عليها السلام) به آيات ارث به اين خاطر بوده است كه برخى در اين زمينه مسأله ارث پيامبران را مطرح كردند و در واقع نوعى بدعت در دين گذاشتند، حضرت زهرا (عليها السلام) در اين خطبه به مسأله فدك از اين منظر مى‌پردازد وگرنه مسأله فدك ربطى به ارث ندارد. براساس اسناد تاريخى، فدك دهكده‌اى يهودى‌نشين در حجاز بوده است كه چون بهوسيله نيروى نظامى و قواى قهريه فتح نشده بود ـ به حكم قرآن، سوره حشر، آيه 59 ـ به مالكيت خاص رسول‌خدا (صلى الله عليه وآله) درآمد. پيامبر (صلى الله عليه وآله) نيز، پس از مدتى آن را به حضرت زهرا (عليها السلام) واگذار كرد و تا رحلت نبى‌اكرم (صلى الله عليه وآله) در اختيار فاطمه (عليها السلام) بود. پس در اينجا مسأله ميراث و يا صدقه مطرح نيست مگر به همان اندازه كه به موضوع سياست حاكم مربوط است. ابن‌ابى‌الحديد معتزلى در جلد 16، شرح نهج‌البلاغه ، ص 284 با ظرافت همين نكته را مطرح مى‌كند مى‌گويد از مدرس مدرسه غربى بغداد پرسيدم آيا فاطمه راست مى‌گفت؟ گفت، آرى، گفتم: اگر راست مى‌گفت چرا فدك را بدو برنگرداندند؟ استاد با لبخند پاسخ داد: لو اعطاها اليوم فدك بمجرد دعواها لجاءت اليه غداً و ادّعت لزوجها الخلافه...‌. اگر آن‌روز فدك را به او مى‌داد. فردا خلافت شوهر خود را ادعا مى‌كرد و او نمى‌توانست سخن وى را نپذيرد. چه قبول كرده بود كه دختر پيغمبر هرچه مى‌گويد راست است. (ر.ك: فدك در تاريخ ، شهيد صدر و زندگانى فاطمه‌زهرا (عليها السلام) ، سيدجعفر شهيدى، صص‌120 ـ 97)