ورود به عرفات

در وادي عرْفات و مشعر محفل راز *** خواندي دعا وز پرده دل كردي آواز

گشتي بدان سلطان كل با ناله دمساز *** چون بلبلان چيدي گلي با آه و افغان

ديدي قيامت را در آن اعراف و مشعر *** ديدي در آن صحرا عيان غوغاي محشر

ديدي خلايق را كفن ها كرده در بر *** ياد از قيامت كن در آن دشت و بيابان

مشعر الحرام

شب چون به معشر رفتي و بيدار ماندي *** ذكر و دعا با اشك و آه و ناله خواندي

از ديده بر خاك رهش گوهر فشاندي *** بگرفتي از دست دعا زان يار، دامان

شب تا سحر كردي تماشاي سماوات *** ديدي خداي انجم آراي سماوات

گشت از عنايت باز درهاي سماوات *** آگه شدي زآه دل شب زنده داران