وظيفة اخلاقي و شرعي دوستان و آشنايانش اين است که به هر صورت ممکن، زمينة درمان او را فراهم کنند، و وي را در آن ديار غربت در اتاق، يا بيمارستان تنها نگذارند.

عيادت از بيمار در هر کجا که باشد، ثواب دارد و اسلام بر آن اصرار و پافشاري نموده است.

معاوية بن وهب که از راويان برجستة شيعه و مورد لطف و محبت اولياي دين بوده، مي‌گويد:

به حضرت صادق (عليه السلام) گفتم:

ما با قوم خود و دوستانمان ميان مردم چگونه رفتار کنيم؟

حضرت فرمود:

امانتشان را به آنان بازگردانيد، به نفع يا به زيانشان به حق شهادت دهيد، بيمارانشان را عيادت کنيد و به تشييع جنازة آنان حاضر شويد.[1]

32. پرهيز از هدردادن وقت

برخي از زائران در سفري که ممکن است ديگر تکرار نشود، وقت گران‌بهاي خود را به شب‌نشيني‌هاي بي‌مورد در اتاق‌ها و بخصوص در مشاهد مشرفه و بويژه در مسجدالحرام مي‌گذرانند. درست است که حتي نشستن در مسجدالحرام و نگاه به کعبه ثواب دارد، اما چرا با

[1] کافي، ج2، ص635.